طعنه

تنهایی میخواد دلم، نم بارونُ من برم
شبا پرسه زنون چرا؟ همش حدس و گمون
چرا بی خبری ازم؟ چرا میری سریع؟
نزن لگد به خاطره ها، تو با فاصله ها
دلتنگ بودمو، بارون بهونه شد
بارید و کوچه ها، دیونه خونه شد
ابرهای روی سرم، فریاد میزنند
طعنه به رفتنت، طعنه به بودنم
این من که غمگینه، با تو فقط جُفته
عشق اتفاقیه که یک بار می افته
از من گذر کردی، اما اگر مردی
برگرد به این من که، واس خاطرت جنگید
به تو اصرار نکردم بمونی چونکه رفتنی ها میرن
سرد شد بعد از تو روزا و فصلا و رنگا بیرنگ
عشق تکرار نشد ریشه دواندی در من
حس زیبای خودت را تو پراندی از من